Indruk van het Kungsleden

Een overzichtskaartje van het Kungsleden met daarop de STF-hutten en jeugdherbergen aangegeven.Het Kungsleden begint in het plaatsje Hemavan in Zweeds Lapland op ruim 65 graden noorderbreedte en eindigt hemelsbreed 325 kilometer verder naar het noordwesten bij Abisko, boven de poolcirkel op ruim 68 graden noorderbreedte. Om een idee te geven van de noordelijkheid van dit gebied: hemelsbreed is Abisko bijna 2000 kilometer verwijderd van Nederland, vrijwel evenveel als de zuidelijkste punt van Spanje. Het Kungsleden is een natuurbelevenis pur sang en voert door en langs bergachtig gebied, in Zweden fjäll genaamd. Het deel van Zweden dat het pad doorkruist is vrijwel onbewoond. De dorpjes die je tegenkomt onderweg zijn afgelegen en piepklein. Er is zó veel machtige natuur! Veel van de ecosystemen in de wildernis van Lapland bevinden zich nog in een min of meer originele toestand. De meest natuurlijke gebieden zijn beschermd. De bossen rondom het Kungsleden zijn vaak oerbossen. Op de allerlaagste plekken van het Kungsleden, in de valleien, tref je naaldbossen aan, de taiga. Rond de 500 meter hoogte, dat is op het Kungsleden al snel, gaat de taiga vrij abrupt over in een berkenbos. De berken worden vaak niet hoger dan een meter of vijf en deze bossen zijn open en licht. In de herfst, zo rond half september, kleuren de bossen prachtig geel, een fantastisch gezicht! In vochtige, vruchtbare bossen, bijvoorbeeld langs rivieren, vind je onder de bomen een ware wildernis van kruiden, één tot wel twee meter hoog, met vooral in de eerste helft van de zomer prachtige bloemen. Als je de 700 meter hoogte passeert sta je boven de boomgrens, op de toendra. Je treft hier wilgenstruiken, jeneverbes en dwergberken, maar vooral heel veel bosbessen, kraaiheide en andere kleine plantjes en kruiden. Ook op de toendra vind je in de herfst een overweldigende kleurenpracht. De toendra gaat rond de hoogste passen van het Kungsleden geleidelijk over in een hoogalpien landschap, waar de laatste korstmossen en ranonkels proberen te overleven tussen rots, sneeuwvelden en gletsjers.

De Zweedse bergen zijn een vochtig gebied: overal is water. Langs het Kungsleden vind je ontelbare grote en kleine meren. Het pad steekt ook een aantal meren over. Vaak heb je de keuze dit zelf te doen per roeiboot, of je te laten vervoeren met een motorbootje. Vooral vroeg in de ochtend, als het vaak windstil is, kunnen de meren prachtige, natuurlijke spiegels zijn. In de bossen en op de toendra vind je ook vele moerassen, veengebieden. Aan de randen hiervan vind je begin augustus het goud van Lapland: de kruipende braam, hjortron, een ware lekkernij! Vaak wordt je wandeling vergezeld door het geluid van een rustig kabbelend stroompje of het razende, wilde water van een bergrivier die zich een weg naar beneden baant.

Onderweg zul je zeker de beroemde rendieren ontmoeten. Het hoogland van Zweden herbergt in de zomermaanden grote kuddes van deze dieren, die door lokale Sami-families worden gehouden. Het zijn dus geen wilde dieren, maar vee. Elanden zijn talrijk en niet bijzonder schuw, maar je zult toch een beetje geluk moeten hebben om deze enorme dieren in de bossen te zien rondscharrelen. Tot de verbeelding sprekende roofdieren die in het gebied voorkomen zijn bruine beer, veelvraat en (zeer zeldzaam) wolf, lynx en poolvos. Deze dieren zul je in principe niet tegenkomen en ze vormen in geen geval een gevaar voor wandelaar of kampeerder. Opvallende vogels zijn goudplevier en alpensneeuwhoen. Hun karakteristieke geluiden zul je vaak horen. De lemming is talrijk en zie je vaak rondscharrelen. Dit diertje ziet eruit als een goudhamster. De meest talrijke beestjes zijn echter de gevreesde muggen, die het leven van de wandelaar tijdens een groot deel van de zomer vooral gedurende de pauzes tamelijk onaangenaam kunnen maken, afhankelijk van het weer en de tijd van de dag. Vanaf half augustus, na de eerste nachtvorst, zullen de muggen snel verdwenen zijn.

Ondanks de woestheid van het gebied wordt het Kungsleden nooit een echte hooggebergtetocht. De bergen bekijk je van onderaf of veraf, het pad kiest de grote dalen, lage passen en hoogvlaktes. Het Kungsleden is daarom nergens technisch lastig. Er zijn geen luchtige passages langs afgronden of gletsjerovergangen. Wel zijn er korte, steile stukken en kan het pad stenig zijn of juist drassig. De moerassige stukken zijn voorzien van loopplanken, en dat zijn er heel wat! Ook zijn alle rivieren voorzien van grote hangbruggen of kleine houten bruggetjes. Je hoeft nauwelijks beekjes door te steken. De meest technische delen zijn enkele kleine, eenvoudige blokkenveldjes die bij nat weer glad kunnen worden. Enkele lastiger blokkenvelden zijn voorzien van loopplanken. Het Kungsleden doorkruist een afgelegen regio; eenmaal in de wildernis kon je niet eenvoudig meer in de bewoonde wereld en GSM-bereik is nihil. De populairdere delen van het Kungsleden zijn zeker geschikt voor goed voorbereide beginners.